سیستم های حفاظتی، حیاتی ترین عنصر دفاعی شبکه های قدرت را در برابر شرایط غیرعادی تشکیل می دهند؛ بنابراین عملکرد نادرست آنها که توسط حملات سایبری ایجاد می شود، ممکن است عواقب بسیار زیادی برای شبکه های قدرت مانند خاموشی های گسترده ایجاد کند. از جمله مهم ترین سیستم های حفاظتی که در معرض نفوذ مهاجم سایبری است، سیستم حفاظتی ژنراتور، خط انتقال و ترانسفورمر می باشد. ناهنجاری های سایبری را می توان با استفاده از اقدام های استراتژیک به حاشیه راند و اثر آن را در شبکه کاهش داد. در این مقاله، با توجه به اهمیت سیستم حفاظت شبکه قدرت، مرور جامع روش های مقاوم سازی سیستم حفاظتی در برابر حملات سایبری مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور در مرحله اول، جهت مقاوم سازی شبکه قدرت در برابر حمله سایبری، روش های مبتنی بر حفاظت ارائه می گردند. سپس در مرحله دوم، روش های مبتنی بر تشخیص برای ردیابی حمله سایبری احتمالی بیان می شوند. از آنجا که تضمین قطعی برای عدم نفوذ مهاجم سایبری وجود ندارد، با بهره گیری از روش های تشخیص حمله می توان از پیشرفت حمله جلوگیری کرد. به این منظور از دو دسته الگوریتم مبتنی بر داده و مبتنی بر مدل استفاده می شود. در الگوریتم های مبتنی بر داده می توان از دانش و اطلاعات شبکه به صورت بهینه استفاده کرد تا شرایط وقوع حمله سایبری را نسبت به شرایط بدون حمله سایبری تشخیص داد. در الگوریتم های مبتنی بر مدل با اجرای الگوریتم تخمین حالت و بر اساس روابط سیستم، پارامترهای شبکه تخمین زده می شود. سپس با محاسبه اختلاف مقادیر برآوردشده و مقادیر اندازه گیری شده، دستکاری در اطلاعات و نفوذ مهاجم سایبری، تشخیص داده می شود. در نتیجه استفاده از روش های جلوگیری و شناسایی نفوذ مهاجم سایبری در مطالعات مورد بررسی باعث افزایش امنیت سایبری سیستم حفاظت شبکه قدرت خواهد شد. در این راستا به کارگیری انواع الگوریتم های حفاظت و تشخیص برای مقابله با حملات سایبری بسیار حائز اهمیت است.

یک نقطه ضعف مهم در ارتباط با طراحی کنترل کننده مقاوم برای مدل های به دست آمده از شناسایی به روش خطای پیش بینی این است که روش طراحی کنترل مقاوم بسیار قلیلی مستقیما با نواحی عدم قطعیت بیضوی، به دست آمده از آزمایش شناسایی سیستم سازگار هستند. مدل های به دست آمده از آزمایش شناسایی سیستم در چارچوب خطای پیش بینی در یک مجموعه عدم قطعیت بیضوی جای می گیرند. در این مقاله یک روش توام طراحی سیگنال ورودی/کنترل کننده مقاوم ارائه می شود که پایداری سیستم حلقه-بسته و ارضای کارایی مقاوم مورد نظر را با استفاده از مدل های به دست آمده از داده های آزمایش تضمین کند. از پارامتری کردن بعد محدود طیف سیگنال ورودی برای نمایش مساله طراحی ورودی به صورت یک مساله بهینه سازی محدب استفاده شده است. همچنین از روش طراحی کنترل کننده مقاوم H¥ برای سیستم های با عدم قطعیت بیضوی استفاده شده و ویژگی های H¥ داده شده بر روی تابع تبدیل حلقه بسته به صورت شروط کافی بر روی سیگنال ورودی مورد استفاده در آزمایش شناسایی سیستم تعبیر می گردند.

در این مقاله روشی جهت طراحی کنترل کننده مقاوم H ¥ برای سیستم های با نامعینی پارامتری بیضوی به صورت پاسخ به یک مجموعه از نامساوی های ماتریسی خطی ارایه شده است. از طرفی عملکرد به دست آمده با یک کنترل کننده مقاوم برای یک سیستم حلقه بسته با نامعینی پارامتری، نه تنها به خود کنترل کننده ارتباط خواهد داشت بلکه به مجموعه نامعینی پارامتری نیز مربوط می گردد. در ادامه مساله طراحی توام کنترل کننده H¥ و شکل دهی مجموعه نامعینی مورد بررسی قرار می گیرد. بدین ترتیب علاوه بر طراحی کنترل کننده مقاوم، با تعیین سیگنال مناسب ورودی در شناسایی سیستم، مجموعه نامعینی به هدف طراحی کنترل کننده مقاوم شکل دهی می گردد. در شکل دهی مجموعه نامعینی پارامتری بیضوی، عملکرد مطلوب سیستم حلقه بسته و ساختار کنترل کننده لحاظ می گردد. شبیه سازی انجام شده بر روی یک سیستم واقعی نشان دهنده کارایی این روش است.

سابقه و هدف: سیستم ترشحی تیپ 6 (T6SS) و وجود پمپ افلاکس قوی به واسطه پورین غشایی، از شاخص, های مهم بیماری زایی اسینتوباکتر بامانی میباشند. این مطالعه با هدف ردیابی سیستم ترشحی T6SS و پورین غشایی و همچنین الگوی مقاومت آنتی, بیوتیکی در جدایه, های کلنیکی انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت مقطعی-توصیفی بر روی 33 سویه اسینتوباکتر بامانی جدا شده از نمونه, های بالینی خون، ادرار، تراشه تنفسی و زخم انجام شد. حساسیت آنتی, بیوتیکی جدایه, ها با روش دیسک دیفیوژن مطابق پروتکل CLSI مورد بررسی قرار گرفت. همچنین فراوانی ژن, های کدکننده افکتور پروتین, های ترشح شده از سیستم ترشحی تیپ 6 و پورین غشایی با استفاده از آزمون Multiplex PCR انجام شد. یافته ها: با استفاده از روش مولکولی، 31 سویه اسینتوباکتر بومانی شناسایی شد. جدایه های اسینتوباکتر بامانی حساسیت 93/55 % به کلیستین, سولفات نشان دادند. کمترین میزان حساسیت مربوط به پنج کلاس آنتی بیوتیکی فلوروکینولون, ها (12/9%)، سفالوسپورین, ها (6/45%)، آمینوگلیکوزیدها (6/45%)، ماکرولیدها (16/1%) و آنتی, بیوتیک مهارکننده (12/1%) بود. نتایج نشان داد که علاوه بر فنوتیپ MDR (100% جدایه, ها)، 20 جدایه (64/52 %) فنوتیپ XDR دارند. فراوانی ژن hcp در 18 جدایه (58%) و ompC در تمامی جدایه ها (100%) تایید شد. همچنین فراوانی ژن ompC در جدایه, های MDR و XDR، 100% بود. اما ژن hcp تنها در فنوتیپ XDR با فراوانی 90% مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش تاثیر احتمالی ژن hcp در سازگاری جدایه, های اسینتوباکتر بامانی با شرایط نامساعد و بروز فنوتیپ مقاومت را نشان داد.

اثر اتیلن بر رشد و نمو گیاهان و حتی قبل از اینکه این گاز به عنوان هورمون گیاهی شناخته شود به اثبات رسیده و کاربرد این هورمون در بسیاری از مراحل رشد و نمو گیاهان نشانگر اهمیت آن است. هدف از این مطالعه بررسی نقش هورمون اتیلن در گیاهانی بود که تحت تاثیر کم آبی قرار می گرفتند. بروز تنش خشکی موجب افت پتانسیل آب خاک در طی شش روز تنش کم آبی از حدود -5 تا -11 بار شده است. در طی این مدت محتوی آب خاک بر اساس وزن خشک از 55 درصد به 18درصد تقلیل یافته است که بیانگر تنش نسبتا شدید می باشد. به منظور بررسی نحوه عملکرد کم آبی بر مورفولوژی، ریخت زایی و اندام زایی، تعداد میان گره ها شمارش شدند و دیده شد که تعداد میانگره ها تحت تاثیر کم آبی قرار نگرفت و نشان دهنده این است که این مقدار تنش اثری بر تعداد برگ ها نداشته است ولی طول میان گره ها را به شدت کم نموده است. پتانسیل آب برگ در طی این مدت به شدت کاهش یافته و گیاهان که مدت شش روز تحت تیمار قرار داشتند پتانسیل آب برگی معادل -13 بار داشتند که تنش نسبتا زیادی محسوب می شود. سطح کل برگ های موجود در گیاه اندازه گیری شد و 4 روز پس از کم آبی کاهش معنی داری در سطح کل برگ ها مشاهده گردید. هدایت آبی روزنه ها سه روز پس از کم آبی بطور معنی داری از 1.4 سانتی متر بر ثانیه به یک سانتی متر بر ثانیه کاهش یافت که این کاهش شش روز پس از تیمار کم آبی به 2.0 سانتی متر بر ثانیه رسید. با کاهش پتانسیل آب برگ تا -5 بار مقدار اتیلن گیاه افزایش معنی داری را نشان داد و سپس با کاهش بیشتر پتانسیل آب برگ مقدار اتیلن نیز به شدت کاهش یافت. تکرار این آزمایش با برگ های قطع شده گیاهانی که تحت تاثیر تیمار کم آبی قرار داشتند با پتانسیل آبی مشابه انجام شد و مشاهده گردید میزان اتیلن رابطه مستقیمی با افزایش تنش کم آبی در برگ تیمار شده دارد. پس از آبیاری مجدد گیاهان تیمار، ریزش برگها رابطه مستقیمی با تعداد روزهایی داشت که گیاه تحت تنش کم آبی قرار گرفته بود و این ریزش 5 روز پس از تیمار به صد در صد رسید. به این دلیل که در این گیاه بین مقدار اتیلن تولید شده و تنش کم آبی رابطه ای وجود نداشت اما بین برگ های که تحت تنش کم آبی قرار داشتند و مقدار اتیلن گیاه رابطه ای وجود داشت سعی شد تا روشهای مرسوم مورد مطالعه مقایسه و نتیجه مورد بحث قرار گیرد.